Kerem Saygın

Eylül 12, 2016

Genç Kız ve küçük kardeşinin karşısındaki Şövalye kılıcını gökyüzüne doğru kaldırdı. Kılıcı güneşten dolayı parıldıyordu. Şövalye artık tek bir merhametli darbeyle hayatlarını sonlandırmak için hazırdı.

Kız gözlerini sıkıca kapatmış.Dudaklarını ısırıyordu. Kaçmayı hiç düşünmedi çünkü bu şartlar altında yapabileceği pek bir şey yoktu eğer kaçmasına yardım edebilecek bir güce sahip olsaydı zaten bu gücünü kullanıp kaçmaya çalışırdı.Ancak böyle bir güce sahip değildi.

Bu yüzden hayatının burada sonlanacağına neredeyse emindi.Kılıç aşağıya doğru indi ama kız hiçbir acı hissetmedi.Sıkıca yummuş olduğu gözlerini temkinli bir şekilde açtı.Gördüğü ilk şey yerde hareketsiz bir şekilde duran uzun bir kılıçtı.Daha sonra ise kılıcın sahibini gördü.Şövalye olduğu yerde donmuştu.Gözleri artık kızın olduğu tarafa bakmıyordu. Tamamen savunmasız halinden , yaşadığı dehşet açıkça anlaşılıyordu.Şövalyenin bakışları bir yöne çekilmiş gibiydi.Kız ister istemez Şövalyenin baktığı tarafa doğru kafasını çevirdi.Gördüğü şey karşısında dehşete düştü.

Gördüğü şey kapkara bir karanlıktı.Küçük ince ama derin bir karanlıktı yerden yükselen bu karanlık , izleyenler için gizemli bir manzara oluşturuyordu.
Büyü nedir bilmeyenler için şaşırtıcı ancak büyünün kudretini görmüş olanlar için kan dondurucu bir manzaraydı.

Yerden yükselen karanlık büyülü bir geçitti.

Kız önünde yerden yükselen şeyi gördüğünde bir şey yapamayacağını anladı.Kızın kalbi atmayı unutmuşcasına durmuş gibiydi.Korkudan tüm vücudu kaskatı kesilmişti. Karanlık geçitten gelenler vardı.Gelenlerin ne olduğunu anladığı anda Kulakları sağır eden bir çığlık attı.

"Hiiiiiiii!"

O öylesine korkunçtu ki insanlığın asla üstesinden gelemeyeceği bir şeydi.Ağarmış beyaz kafatasındaki boş göz çukurlarında iki küçük kırmızı nokta parlıyordu.Kırmızı gözleri dondurucu bakışlarıyla etrafı inceliyordu.Tıpkı yırtıcı bir hayvanının avını süzmesi gibi etrafına kan dondurucu bir aura yayılıyordu bedeninden.Deriden ve etten yoksun tamamen kemikten oluşmuş elinde kutsal bir asa tutuyordu.Vücudu tamamen yaşamdan arınmış topraktan doğmuş ölümü andırıyordu.İskelet vücudunun görünüşü kendisinde beklenmeyecek bir şekilde heybetli duruyordu.
Karışık siyah bir cübbe giymişti. Başka bir dünyanın karanlığından doğan ölümün cisimleşmiş hali yaşama son vermeye gelmişti.Bir anda hava dondurucu soğuğa teslim oldu ve Bir su damlası gibi dondu.Sanki zaman mutlak bir varlığın gelişine saygı olarak durmuştu.Kız nefes almayı bile unutmuştu görünüşüne bakılırsa ruhu çalınmış zannedilirdi.

Bu sesiz dünyada kız boğuluyordu ta ki ölümün soğuk nefesi boğazını zorlayana kadar.

Ölümün sureti yeraltı dünyasından ona rehber olmak amacıyla kendisini göstermiş ve karşısına geçmişti. Bu şekilde düşünmek çok doğaldı. Böyle düşünen kız aniden bir şeylerin yanlış olduğunu fark etti.Düşüncesi çok da yanlış sayılmazdı çünkü arkasında onu öldürmeyi planlayan şövalye şimdi tamamen hareketsiz bir şekildeydi.

"Gaaah..."

Bu ses bir feryat gibi geldi .Bu ses kimden geldi ? Ondan veya küçük kardeşinden gelmiş olabilirdi.

İskelet el yavaşça şövalyeye doğru uzandı ve bir yumruk gibi kapandı.
Kız başka bir yöne bakmak istiyordu ama korkusundan dolay bakışları tek bir yöne odaklanmıştı.

[KALP KAVRAYIŞI ][Grasp Heart]>>Büyü

Ölümün Vücut bulmuş hali yumruğunu sıktı.Kız arkasından , metalin kırılmasına benzer bir ses duydu.Kızın gözleri o karanlıktan doğandan ve ölümün kendisi olandan ayrılmıyordu ama merakını daha fazla bastıramadı.Gözlerini yavaşça arkasına çevirdiğinde şövalyenin bedenini gördü.İpleri koparılmış bir kukla gibi yerde yatıyordu.....Cansız.....

Ölmüştü.

Öldüğüne hiç şüphe yoktu.

Kızın hayatına kast eden tehlike artık yoktu.Mutlu olmak içinde bir neden yoktu.Ölüm artık çok daha somut bir şekil almıştı.

Ölüm korkmuş gözlerle onu izleyen kıza doğru yaklaştı.Gördüğü karanlık dahada büyüdü.

Ölüm onu yutmak için geliyordu.

Bu düşünceye kapılan kız kardeşine iyice sarıldı. Kaçma fikri geleceği kadar uzak bir fikirden ibaretti .O karanlığa karşı durabilecek bir insan var olsaydı umutsuzca da olsa hayata karşı zayıf bir umudu olabilirdi.Bükülmüş bir cam gibi paramparça oldu umudu.

"Lütfen,En azından Ölümüm acısız olsun." dedi.

Titreyen kız kardeşi ona sıkıcı sarıldı.Yapabileceği tek şey kız kardeşini kurtaramadığı ve bu kadar zayıf olduğu için kardeşinden özür dilemekti.
Kız kardeşini yalnız olmaması için dua etti onunla birlikte yaşamlarından sonraki dünyada olabilmeyi diledi.

Son ve Başlangıç.

-------------------------------------------------------------------------------

ÇEVİRMEN NOTU:Düzenli bir güncel veremeyeceğim ama boş vakitlerimde çevirdikçe güncellerim.Zaten çok abartılacak seviyede bir işte yapmıyorum.O yüzden kusura bakmayın şimdiden özür diliyorum.(Ayrıca Eksik gedik yerleri yorum atmak yerine iletişim sayfasından bildirirseniz sevinirim.)

Editör Notu:Hikayeyi Okumak İçin WattPad Uygulamasını kullanabilirsiniz.

Novel'in WattPad Linki

Kerem Saygın

13 Eylül 2016 Salı

Overlord Kısa Hikaye [1]

12 Eylül 2016 Pazartesi

Overlord LightNovel [Önsöz & Bölüm1]

10 Eylül 2016 Cumartesi

Merhaba Bloğum